Słownik polsko-niemiecki. 2014.
świsnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}świstać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}świsnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ukraść coś komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kto mi świsnął… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świsnąć — dk Va, świsnąćnę, świśniesz, świśnij, świsnąćnął, świsnąćnęła, świsnąćnęli, świśnięty, świsnąćnąwszy 1. forma dk czas. świstać (p.) 2. pot. «chwycić coś ukradkiem, skraść, ukraść» Kto mi świsnął ołówek? 3. pot. «uderzyć, trzasnąć» Świsnąć kogoś… … Słownik języka polskiego
świsnąć — Jak rak świśnie, a ryba piśnie zob. rak 2. Niech to, niech cię (go, was itp.) dunder świśnie, bodaj to, bodaj cię (go, was itp.) dunder świsnął zob. dunder … Słownik frazeologiczny
świstać — ndk IX, świszczę, świszczesz, świszcz, świstaćał, świstaćany a. I, świstaćam, świstaćasz, świstaćają, świstaćaj świsnąć dk Va, świstaćnę, świśniesz, świśnij, świstaćnął, świstaćnęła, świstaćnęli, świśnięty, świstaćnąwszy 1. «wydawać świst»… … Słownik języka polskiego
świśnięcie — n I rzecz. od świsnąć … Słownik języka polskiego
świstać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, świszczę || świstaćam, świszcze || świstaća, świszczą || świstaćają, świstaćany {{/stl 8}}– świsnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, świstaćnę, świśnie, świśnij, świstaćnął, świstaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
